
نسبت نقدینگی
اعتباردهندگان و طلبکاران کوتاه مدت نظیر فروشندگان وعرضه کنندگان علاقمند هستند که نقدینگی[1] واحد تجاری بالا باشد.مدیریت وسهامداران نیز به نسبت های نقدینگی توجه دارند.زیرا از یک طرف توانایی پرداختن تعهدات کوتاه مدت ،باعث می شودکه اعتبار واحد انتفاعی کاهش یابد ودر آینده هزینه های تامین منابع مالی ودرافت اعتبار را افزایش می دهدواز طرف دیگر علاقه مند هستند که از راکد نگه داشتن وجه نقد ودارایی های جاری خودداری ورزند،چون این امر در بلندمت به نفع واحد انتفاعی نیست.
نسبت های نقدینگی به توانایی شرکت در بازپرداخت تعهدات مالی کوتاه مدت آتی اشاره دارند. این نسبت ها تعهدات مالی کوتاه مدت از قبیل حسابها و اسناد پرداختنی با دارایی های جاری یا جریان های نقدی ،که جهت بازپرداخت این بدهی ها در دسترس هستند مقایسه می کنند.(رایلی و بروان[2]،2004).
نقدشوندگی که یکی از عواملی است که بر گزارشگری مالی شرکت ها و همچنین به موقع بودن این گزارشات تاثیر گذار است، سرمایهگذاران را قادر میسازد تا به معامله بپردازند و به راحتی اوراق بهادار خود را به وجه نقد تبدیل کنند و هزینه سرمایه[3] زمانی که عدم نقدشوندگی بالاست افزایش مییابد (آمیهود[4] و مندلسون، 1986; آچاریا[5] و پدرسن،2005).
سرمایهگذاران به بازارهایی روی میآورند که از نقدشوندگی بیشتری برخوردار باشد و این مقوله از عوامل مهمی در رشد و توسعه بازارها محسوب میشود. نقدشوندگی به معنای توانایی بازار در جذب حجم زیاد معاملات بدون ایجاد نوسانات شدید در قیمت است. از ویژگیهای بازارهای نقدشونده[6] (دارای نقدشوندگی بالا)، اندک بودن فاصله بین قیمتهای پیشنهادی خرید و فروش است که به تبع آن معاملات به روش مقرون به صرفهای اجرا میشوند. نقدشوندگی در بازارهای دست دوم، هزینه سرمایهگذاران را از طریق کاهش دامنه نوسان و هزینههای معاملاتی کاهش میدهد و امکان دسترسی به سرمایهگذاران مختلف با استراتژیهای معاملاتی متنوع را فراهم میآورد. نقدشوندگی در بازارهای ثانویه در موفقیت عرضههای عمومی نقش تعیینکنندهای دارد و موجب کاهش هزینه و ریسک پذیرهنویسان[7] و بازارسازان میشود. همچنین هزینه سرمایهگذاران از طریق کاهش دامنهی نوسان و هزینههای معاملاتی، کاهش مییابد. بنابراین از دیدگاه کلان، وجود بازارهای سرمایه نقد برای تخصیص کارای سرمایه ضروری است. این امر هزینه سرمایه ناشران را نیز کاهش میدهد. از دیدگاه خرد، بازار سرمایه نقد امکان دسترسی به سرمایهگذاران مختلف با استراتژی های معاملاتی متنوع را نیز فراهم میآورد.
در این پژوهش از نسبت جاری که از تقسیم دارایی جاری به بدهی جاری به عنوان متغیر مورد نظر استفاده می شود.
[1] Liquidity
[2] Reilly.&k.cBrown
[3]. Cost of Capital
[4] . Amihud Mendelson
[5] . Acharya, Pedersen
[6]. liquid markets
[7] . underwriters
