مفهوم اهميت جريانهاي نقدي در رویدادهای مالی:پایان نامه درباره اقلام تعهدی

) اهميت جريانهاي نقدي درشناسایی رویدادهای مالی واحدهای اقتصادی

جريان هاي نقدي در يك واحد تجاري از اساسي­ترين رويدادهايي است كه اندازه­گيري حسابداري بر اساس آنها انجام مي­شود و به نظر مي­آيد كه بستانكاران و سرمايه­گذاران نيز بر مبناي جريا هاي نقدي تصميم مي­گيرند. وجوه نقد چون نشان­دهنده قدرت خريد عمومي است، در مبادلات اقتصادي به راحتي­ مي­تواند به سازمانها و يا اشخاص مختلف جهت رفع نيازهاي خاص خودشان و در تحصيل كالا و خدمات كمك كند. بيشتر اندازه­گيري هاي حسابداري بر اساس جريان هاي نقدي گذشته، حال و يا مورد انتظار آتي انجام مي­گيرد، درآمدها معمولاً برحسب خالص وجوه نقد مورد انتظار حاصل از فروش كالاها يا خدمات و هزينه ها نيز برحسب وجوه نقد پرداختي و يا وجوه نقد مورد انتظار پرداختني براي كالاها و خدمات مورد استفاده اندازه­گيري مي­شود ­(ناصری، ۱۳۸۸).

اندازه­گيري تئوريك دارائي ها، بدهي ها و سود به ميزان زيادي بر اساس جريان هاي نقدي واقعي مورد انتظار صورت مي­پذيرد. ارزش فعلي يك دارايي عموماً معادل دريافت هاي خالص مورد انتظار تنزيل شده كه از آن دارايي ايجاد مي­گردد تعريف شده است. همچنين اندازه­گيري بدهي ها براساس مبالغ تنزيل شده پرداختي­هاي مورد انتظار آتي مي­باشد. يكي از تعاريف ارائه شده سود عبارتست از «مازاد خالص سود سهام نقدي مورد انتظار تنزيل شده كه در پايان دوره اندازه­گيري مي­شود نسبت به همان انتظارات در ابتداي دوره بعلاوه پرداخت هاي سود سهام واقعي.

دو ايراد اصلي به روش تحليلي فوق وارد است :

۱) در اختيار نبودن بعضي از نسبت­هاي متوسط صنعت .

۲) روش مطرح شده بر متوسط صنعت متكي است و هميشه متوسط صنعت ملاك مناسبي براي همه شركت ها نيست و بايد ملاحظات ديگري هم مد نظر باشد.

ديتمار و همكاران^[1](2003) استدلال نمودند كه اثر محدوديت­هاي مالي بر رويه تامين مالي شركت ها، مي­تواند به وسيله تمايل شركت ها براي ذخيره قسمت عمده­اي از جريان­هاي نقدي نمايان شوند. در نتيجه، شركت­هاي با محدوديت مالي بايد از حساسيت جريان نقدي وجه نقد بالايي برخوردار بوده و نگهداري وجوه نقد شركت­هاي بدون محدوديت مالي نبايد به طور سيستماتيكي وابسته به ميزان و تغييرات در جريان­هاي نقدي آن­ها باشد. استدلال الميدا وديگران مبتني بر انگيزه احتياطي از نگهداري وجوه نقد است. بدين صورت كه شركت­هاي با محدوديت مالي به منظور بهره­برداري از فرصت­هاي سرمايه­گذاري سود­آور آتي و جلو­گيري از عدم بهره­برداري از چنين فرصت­هاي سرمايه­گذاري غير منتظره­اي، قسمت زيادي از جريان نقدي را انباشته مي­كنند. آنها نشان دادند كه شركت­هاي با محدوديت مالي از حساسيت جريان نقدي- وجه نقد بالاتري نسبت به شركت­هاي بدون محدوديت مالي برخوردار هستند، نشان دادند كه شركت هاي با محدوديت مالي و نيازهاي پوششي بالا (شركت­هايي كه داراي جريان­هاي نقدي پايين و فرصت­هاي رشد بالاتري هستند) تمايلي قوي براي انباشت وجوه نقدي حاصل از جريان نقدي مازاد داشته و ميزان بدهي خودشان را عمدتاً تغيير نمي­دهند. در مقابل، شركت­هاي با محدوديت مالي و نيازهاي پوششي پايين مشابه با شركت­هاي بدون محدوديت مالي عمل نموده و عمدتاً اقدام به كاهش بدهي­ها نموده (به دليل حفظ ظرفيت استقراضي) و تنها مبالغ پاييني از جريان نقدي مازاد را به حساب­هاي وجوه نقدي منتقل مي­كنند (ديتمار و همكاران، 2003).

[1] Dittmar, A., J. Mahrt-Smith, and H. Servaes